Carmen Coolen

Carmen Coolen

‘Teruggeworpen op mezelf, om daar de innerlijke houdingen te kunnen ontdekken die mij eerder tot wanhoop hadden gedreven, en uitgebrand achter hadden gelaten. Om daar dan opnieuw te ontdekken wat levensvreugde eigenlijk betekent voor mij en wat ik kan doen om die te delen, verdiepen en verzachten.’

“Sterk zijn in mezelf is zacht leren zijn voor mezelf. Er hoeft niets ontkend te worden, nergens voor gevlucht of mee gestreden te worden.

Onvoorwaardelijke liefde betekent precies dat. Er zijn geen voorwaarden. Wat je ook deed en doet, je doet het goed.”

Coen Pieters

Coen Pieters

Carmen’s verhaal

Met een hoop psychisch leed, als burn-out en depressie, besloot ik te vertrekken op reis naar Santiago in 2017. En hoewel ik al jaren op klompen loop in plaats van wandelschoenen.. ben ik nooit van deze reis teruggekeerd.

Pelgrimstocht
Met mijn lieve ezelhengst Prairie ben ik uiteindelijk een jaar onderweg van Nederland naar Spanje, met ruim 2700 kilometer in onze benen. Via Travels With A Donkey blogde ik over de groei die ik doormaakte en de schat die ik in mezelf hervond. Mijn hele verhaal, geschreven toentertijd, lees je hier.

Community Farm
Na mijn terugkomst, mij zelf gevuld met inspiratie, ervaring en liefde voor het bestaan, begon ik deze holistische boerderij Community Farm samen met mijn man Coen.

Ik hou van het zijn in, het werken met en het leven van de natuur in de breedste zin van het woord. Het melken van de geiten en schapen. Paardrijden in de bossen. Schapen knuffelen in de weide op een zonnige dag. Wildplukken rondom de boerderij; kruiden, paddestoelen, bloesems. Bomen planten en meer natuur aanleggen. Vachten looien. Ezeltochtjes maken, te voet of met de kar. Dat soort dingen.

Muziek is een andere grote liefde van mij; luisteren, dansen, zingen. Daarnaast biedt meditatie mij rust, helderheid en een tool voor het ontwikkelen van meer bewustzijn.

Coen’s verhaal

Toen aan het einde van mijn middelbare schooltijd mijn moeder overleed, stortte mijn wereld in. Het was niet alleen haar overlijden dat me tot interne wanhoop bracht maar ook de omstandigheden waarbinnen dat destijds gebeurde.

De Dood
Er had jaren ziekte en bijbehorende doodsangst in ons gezin geheerst. Dit liet een diepe indruk op mij achter en was in mijn adolescentie-tijd niet in staat hiermee om te gaan. Ik durfde er niet over te praten, voelde me schuldig over mijn blinde woede en voelde een diepe leegte van betekenisloosheid.

“Waar sta je nog voor op, als je toch alles kwijt raakt?”

Psychose
In de loop van mijn jeugdige volwassenheid, zakte ik steeds verder weg in mijn eigen zwarte hel. Ik koos ervoor (hoewel onbewust) om er niet fysiek uit te stappen maar mentaal/emotioneel. Ik belandde in een langdurige psychose. Door een gedwongen opname kwam ik er medisch gezien, weer bovenop.

Voor en tijdens mijn psychose dacht ik dat het leven niets inhield voor mij, er geen liefde bestond en dat ontsnappen de enige juiste keuze was. Ik was 23 jaar oud toen ik het psychiatrisch ziekenhuis verliet met een nieuw inzicht..

“..ontsnappen maakt het erger.”

Eenzaamheid
Ik ging de kliniek in zonder levenslust en toen ik deze verliet was ik ook zonder thuis of eigen huis, vrienden, ambities of mogelijkheden. Ik ervoer diepe schaamte (zelfoordeel en afwijzing) rondom mijn nieuw gewonnen labeltje: ‘Schizofreen’.

Langzaam bouwde ik aan mijn maatschappelijke herstel. Ik bood mijn excuses aan, aan de mensen van wie ik mij had vervreemd. Ik werkte in pijnlijk langzame jaren toe naar opnieuw zelfstandig wonen met dank van alle hulp van mijn familie.

Een Nieuw Begin
Na 5 jaar was mijn eerste veilige basis weer hersteld (wonen en mijn sociaal netwerk) en begon ik te werken aan maatschappelijke deelname. Mijn oude opleiding ‘Culturele Antropologie’ hing ik aan de wilgen en begon aan: ‘Fitness trainer A’.

De sport bracht mij erg veel waaronder nieuwe energie en een herwonnen zelfbeeld. In de jaren die volgde bracht het me ook het maatschappelijk herstel waarop ik gehoopt had. Ik werkte als personal trainer, groepsles en spinning docent en later ook als coördinator van een kleine maar hele fijne fitnessclub: Fit in Aarle.

Liefde, Spiritualiteit en Betekenis
Over de lange jaren verbeterde langzaam mijn beeld op de wereld, mensen, liefde, doelen en mogelijkheden. Wat was het, dat mijn perceptie zo breed veranderde?

Als je het mij vraagt, dan zou ik je vertellen dat ik het gevoel heb dat ik de wereld ervaar zoals ik mezelf ervaar.

Soms doet het leven ongelofelijk veel pijn en kan ons dat bijzonder angstig en verward maken. Iedereen kent het maar we zijn graag ‘sterk’. We proberen allerlei ballen tegelijk hoog te houden om sterk te blijven lijken (want zo voelen we ons niet persé). Na een tijdje blijkt deze sterke houding toch juist niet sterk te zijn maar erg bros, breekbaar.

“Sterk zijn in mezelf is zacht leren zijn voor mezelf. Er hoeft niets ontkent te worden, nergens voor gevlucht of mee gestreden te worden. Onvoorwaardelijke liefde betekent precies dat. Er zijn geen voorwaarden. Wat je ook deed en doet, je doet het goed.”

Dat gevoel van zachtheid en zelfwaardering wil ik graag met je delen én als het mag, handvatten aanreiken waarmee je zelf dat gevoel ook je dag in kunt nemen.

Liefs, Coen